08 december 2009

Benidoleig-Vallencia

Tijdens onze reis door Indonesie dit jaar hebben we Jan en Marlies ontmoet. Jan en Marlies wonen in Spanje , een stukje onder Valencia. Tijdens de reis kwam het onderwerp reunie aan de orde om elkaar de foto's en dvd's te laten zien.
Jan zei daarop dat hij daarvoor niet naar Nederland zou komen en als we dat wilden dan maar naar Spanje moesten komen. Dat was niet tegen dovemans oren gezegd.
Terug in Nederland ontstond heel snel e-mail verkeer met Aty, Anneke, Raymond en Hans.
We hebben in overleg met Jan en Marlies de datum van 26 november gekozen om hen te bezoeken. Het bezoek zou duren tot 30 november.
De tickets waren geboekt, vrije dagen aangevraagd en geregeld en op 26 november waren we met 6 man weer bij elkaar op Schiphol. Op naar Jan en Marlies.
In Valencia was bij het vliegveld een transporter geregeld door Hans en zo zijn we ook naar Benidoleig gereden. Het was prachtig weer. Aan het einde van de snelweg stond Jan te wachten.
Hij begeleidde ons naar zijn huis.
De ontvangst was fantastisch. Bij het zwembad met een curacao blue en bubbelwijn. Heerlijk.
Jan en Marlies wonen er prachtig.
Natuurlijk hebben we elkaar weer veel verteld en werd er weer veel gelachen. Alles was ook weer zo ontzettend vertrouwd. Heerlijk gegeten en nog een wijntje na genoten.
De volgende dag zijn we wezen wandelen in de buurt van Val d'Ebo. Een prachtig plaatsje, petieterig klein en een fantastische omgeving. Na een wandeling van 3 uur hebben we heerlijk tapas gegeten. Echt op z'n spaans. Uiteraard overgoten met rode en witte wijn.
Nadat we uitgegeten waren zijn we via een omweg teruggereden naar Benidoleig. Inmiddels was het al aan het donker worden.
Later op de avond nog een wine and cheese party gehouden. Erg lekker en heerlijk ontspannen. Er vond nog een eorme verassing plaats: de goede Sint was even snel naar Benidoleig gevlogen om een paar cadeautjes op de stoep te zetten. De Sint had eenieder goed bedacht . Prachtige en leuke cadeautjes, voorwaar hartelijk dank Sinterklaas!
Op zaterdag hebben we nog een andere wandeling gemaakt door de bergen. Ook weer met een fantastisch uitzicht. Aan het einde van de wandeling hebben we grotten bezocht waar nog tekeningen van oer bewoners in stonden.
In een naburig dorp is er weer uitgebreid gegeten en gedronken. Heel veel pret
In de avond hebben we dvd 1 van de reis door Indonesie zitten bekijken. Het is weer erg leuk om de reis die we allemaal gemaakt hebben nogmaals te beleven.
Zondag is een wat miezerige dag met veel wind. Toch zijn we naar Denia en Xabia gegaan om heel even in de Middelandse Zee de handen te spoelen. Denia en Xabia zijn in het naseizoen rustige stadjes met nogal wat engelse en duitse pensionado's .
Heerlijk gegeten en in de avond deel 2 van de dvd gekeken. Morgen moeten we weer terug naar Nederland. Maar eerst nog Valencia.
Dat gaan we dan ook doen. Marlies is niet zo lekker en blijft thuis. Jan gaat mee als gids. Er volgt een heel hartelijk afscheid met Marlies en zij zwaait ons uit.
Valencia is een prachtige stad . Ruim en schoon en veel mooie oude gebouwen in het centrum. Een prachtig postkantoor en een heel mooie kerk. We zijn nog even de toren opgegaan om over Valencia heen te kijken.
Er is nog tijd voor een toer door de stad met een rondrit bus. Zo zie je snel een groot deel van Valencia. Niet alleen de oude stad maar ook het nieuwe gedeelte met prachtige gebouwen en brug van Calatrava.
Ook het afscheid met Jan nadert en we doen dat in het prachtige stationsgebouw van de spaanse spooorwegen. Jan zwaait ons uit en wij hem.
Met de metro gaan we naar het vliegveld en eten daar een hapje en checken in. De reis naar Schiphol verloopt voorspoedig .
Op Schiphol nemen we weer afscheid van elkaar. Hopelijk zien we elkaar weer spoedig. Het was enorm leuk en waardevol. Met prima mensen.
Voor de foto's:www.ceesvanjandepost.mijnalbums.nl

22 oktober 2009

Glas

Terug van weggeweest. Zoals jullie weten ben ik nog steeds in Amsterdam een paar dingetjes aan het doen. Dat is echter zo vermoeiend dat het weer nodig was om op vakantie te gaan. We zijn met de caravan weggeweest naar Duitsland en hebben daar een deel van de Romantische Strasse bekeken. Een heleboel Hans en Grietje stadjes . Wel erg leuk. Veel Fachbau.. Ook heel lekker bier. Vooral Maisels Weisse. Heerlijk. Ook prachtig weer gehad.
Terug in Nederland werd het tijd om een oude gift in te lossen.
Ik heb me opgegeven om een weekje met glas te knoeien bij van Tetterode in Amsterdam. In een woord:FANTASTISCH!!!!!!!!! Geweldig mooi om daar aan het werk te zijn.
De eerste 2 dagen zijn we bezig geweest met glasgieten in zand en de volgende 2 dagen met glasblazen. Als je dat ziet op You Tube of op TV denk je : "OH DAT KAN IK OOK WEL. Dat is me daar een end moeilijk, maar ook geweldig leuk om te doen, en knetterheet. De druppels vallen van je gezicht af.
Ik zal foto's maken van mijn werkstukken zodat jullie die kunnen zien. Ik zal ze op de bekende site plaatsen: www.ceesvanjandepost.mijnalbums.nl

20 juni 2009

Reunie 16-06


Verbluffend. Dat was het eerste wat me te binnen schoot toen ik binnenkwam. Een groot aantal neven en nichten van vaders kant. Via de lijn Gijs Hilhorst en Petronella Makker. En allemaal zo vitaal !!!. Gijs van Dijk vierde zelfs zijn 80 ste verjaardag en dat was hem niet direkt aan te zien. Ook zijn broers en zussen lijken erg op elkaar. Heel lang had ik ze niet gezien maar het was direkt vertrouwd, we hebben een deel van dezelfde genen en dat ruik je bijna op afstand. Alle Hamersvelden waren ook aanwezig en dat was natuurlijk erg leuk. Jan Hilhorst Jzn had zelfs het trouwboekje van Gijs Hilhorst en Petronella Makker meegenomen; prachtig om in te zien. Vooral de vergissing van de ambtenaar die Jan Hilhorst Gzn er ooit heeft ingeschreven.
Degenen die er niet waren kunnen op de foto site http://www.ceesvanjandepost.mijnalbums.nl/ de foto's bekijken.
Voor mij was het erg waardevol en ik heb me kostelijk geamuseerd. Heel veel verhalen gehoord van vroeger.
Vooral Sien van tante Bartje heeft erg veel werk verzet om alle neven en nichten weer eens bij elkaar te brengen en ze heeft op de middag en avond samen met haar Jan heel veel gedaan om het te laten slagen.
Heel veel dank Sien!!!

01 juni 2009

Laatste deel Papua reis

We zijn nu op het vliegveld van Singapore voor het laatste stuk naar Amsterdam. Intussen hebben we weer een hoop gezien en beleefd. We zijn vanaf Biak naar Makassar gevlogen. Dat was laat in de middag dus we moesten in Makassar een hotelovernachting hebben. Geen probleem , dat was geregeld. We hebben gegeten in een groot restaurant waar met name vis en rijst werd geserveerd. Heerlijk!!. Ook weer eens een Bintang biertje erbij. De volgende ochtend zijn we doorgevlogen naar Manado en met een bootje naar de cottages gebracht. Het is inderdaad een tropisch eilandje met prachtige hutjes. Eenvoudig maar goed. Een slaapkamer en een mandiehokje. En veel tjit-tjaks.
De rest van de dag brengen we met veel nietsdoen door. De dag daarna gaan we snorkelen in het koraal. Jammer. Het koraal waar de snorkelen is zo goed als dood en er zijn weinig vissen te zien. Heel jammer Maar we krijgen een herkansing en wat voor een. In de middag wandelen we wat over het eiland en kunnen voor de hutjes ook heerlijk zwemmen. Er is alleen veel stroming.
De dag erna gaan we 's morgens vroeg (06.00 uur) met de boot op zoek naar dolfijnen. Meestal laten ze zich niet zien maar dit keer zijn ze er in grote getale. Wel 80 . Ze springen voor de boot uit het niets op en maken er een onwaarschijnlijk spectakel van. Het was een onzettend gaaf gezicht. Het is alleen jammer dat je ze bijna nooit goed op de foto krijgt; je bent altijd te laat.
In de middag zijn we naar een andere snorkelplaats gegaan. Fantastisch!!!!!!. Een weelde aan vissen en kleuren en levend koraal, het was echt genieten daar onder water. We waren het water niet uit te schoppen. Aan de ene kant zie je het koraal en kijk je de andere kant op dan kijk je in het blauwe niets. Ver onder je is de bodem maar dat geeft ook een gevoel wat moeilijk te beschrijven is. Zoiets als gewichloosheid denk ik, je verliest de dimensies. Gelukkig weet je nog wel waar je adem moet halen.
Vanochtend zijn we naar het vliegveld van Manado gebracht en hebben een goede vlucht gehad naar Singapore. We gaan zo wat eten en dan is het wachten tot 23.45. Dan de lucht in en morgen landen we rond 07.00 op Schiphol. De foto's komen op http://www.ceesvanjandepost.mijnalbums.nl/ te staan. Dat probeer ik woensdag nog te doen. Donderdag staan ze er zeker op dus dan kunnen jullie meegenieten. Verder zien we elkaar natuurlijk weer , waar dan ook.



26 mei 2009

Papua deel 3


We zijn vanuit Jayapura naar Biak gevlogen. Biak is de oude verzamelplaats voor de militairen die in 1962 naar Nieuw Guinea werden gestuurd. Het eiland is niet groot maar wel erg mooi. We zijn vanuit Biak naar een klein eilandje gevaren in een bootje waarvan je zegt: haalt dat ding het wel. Gelukkig geen schipbreuk geleden en op het eilandje Rani beland. Het eiland heeft geen aanlegsteiger dus we moesten het laatste stuk door de zee waden. Op zich geen probleem, alleen loop je zo wel het koraal te vertrappen en dat is zonde.
Op het eiland hebben we geslapen in een "huisje". Het was meer een onaf gebouwde schuur maar in elk geval droog.
Ook deze koks weten van wanten want het eten was ook van hen prima. De dag erop zijn we wat over het eiland wezen wandelen en in de middag moesten we weer terug. In de verte donderde en bliksemde het vervaarlijk maar we zijn heel overgekomen.
Degene die het vervoer moest regelen was bij aankomst op Biak ineens spoorslags verdwenen en die hebben we pas de volgende dag weer gezien. De sukkel had vergeten om de retourbus te bespreken. Gelukkig bracht onze gids uitkomst en zo zijn we met z'n allen in een heel klein busje gepropt en naar Biak stad gereden. Het ding stonk onbehoorlijk naar benzine, ademhalen was bijna dodelijk.
In de avond hebben we een lokale eettent bezocht. Toen we naar het hotel terug liepen werden we in het nederlands aangesproken. Dat was ons al wel verteld dat dat zou kunnen gebeuren maar het is toch vreemd als je het hoort in een land waar bijna alleen bahasa wordt gesproken. Ook dat gaat beter want ik ben nu gewend aan de klanken en begrijp beter wat ze zeggen en zij begrijpen mij. Vooral alles pelan pelan.We hebben even in het nederlands met ze staan te praten.
Vandaag zijn we naar een park geweest waar ze paradijsvogels zouden hebben en vele soorten orchideen. De paradijsvogels waren hoogstwaarschijnlijk verhandeld of opgegeten en de orchideen wilden niet bloeien. Wel was de grot waar de japanners in hadden gezeten tijdens WO2 open en konden we die bekijken.
Morgen gaan we naar Makassar en de dag erop naar Manado. Vanuit Manado gaan we met een bootje naar Bunaken. Daar is het rusten, snorkelen , dolfijnen kijken en vooral weinig doen. Een biertje zou wel lekker zijn want alcohol is maar heel matig verkrijgbaar hier. Bintang drinken ze wel hier en dat is een Heineken soort pils.
Mogelijk dat we nog een berichtje plaatsen, als dat kan op Bunaken.

23 mei 2009

Papua deel 2



We zijn weer terug uit de bergen. Het heeft bijna bloed , zweet en tranen gekost maar het was een heel enerverende ervaring.De bergen waren stukken steiler en de paadjes soms maar een schoen breed. Meerdere keren hang je met een been in de afgrond, zo'n 60 meter onder je is pas weer vaste grond. Het weer zit niet altijd mee want we krijgen wel eens een buitje op ons kop. De koks doen heel goed werk en verassen ons met heerlijk eten.
In de dorpjes waar we overnachten is het vaak armoe troef. Ook de onderkomens zijn vooral geen Hilton met 5 sterren. Het is vaak een huis(?) van de guru. Er zijn 4 kamers met een strooien mat op de grond en dat is het. Ook moet er eerst een touwtje gespannen worden om de klamboe op te hangen. Daarna volgt het ritueel op openingen te dichten waar eventueel ratten doorheen zouden kunnen komen. We zijn dan ook met z'n allen net kippen ; als het donker is gaan we op stok en met licht eruit.
In de dorpjes worden we nog steeds bekeken als vreemdelingen. Een keer was een medereiziger gevallen en had een zere rug, In de openlucht gebeurt hier alles dus ik masseer zijn rug even met wat gel. Meteen het halve dorp eromheen met allerlei klachten die ze hebben en waarvan ze denken dat je die kunt genezen. Vaak is het chronisch. Er komt 1 keer per 3 maanden een verpleegkundige langs en 1x per jaar een arts. Een op de vier heeft HIV. Zo heb ik 2x een polikliniekje gehouden en dat was best wel leuk.
Ook hebben we een rustdag gehad. Die werd gebruikt om een varkensfeest te houden. Varken kopen. De lokale bevolking in rieten rok en peniskoker die het beest doden , schroeien , in de smoorkuil gooien en later eten.
Ook moeten we de was in de riviertjes doen. Het droogt daar erg slecht door de hoge luchtvochtigheid.
Uiteindelijk zijn we op een hoogte van 2435 meter geweest.
Op de laatste dag is er een heerlijke maaltijd gemaakt met rivierkreeftjes en vis!!.
We zijn teruggebracht naar Wamena en daar hebben we een dagje vrij gehad om weer de was te doen en wat souvenirs te kopen. Vandaag zijn we met het vliegtuig naar Sentani gegaan en morgen vliegen we naar Biak. Vandaag hebben we Jayapura bezocht. Dat is het oude Hollandia. Het is de hoofdstad van Papua.
Binnenkort weer een ander hoofdstuk. We gaan geld halen en eten. We gaan nu een rustige week tegemoet.Lekker uitrusten met de zon op je bast.
Tot over 10 dagen!


14 mei 2009

Reis Papua



Hallo allemaal,

Het is een heel drukke week geweest deze week. Vorige week zijn we vertrokken van Schiphol en uiteindelijk geland op Bali. Daar hebben we eerst maar een beetje gerust en hebben we info gekregen over de eerste dagen. De gids is een indonesier en heet Udin. De lokale flappentap hebben we op het vliegveld al geplunderd om in elk geval niet zonder te zitten. De dag erop zijn we met 6 mensen in een busje over Bali gereden. Leuke dingen gezien. , maar vooral tempels , vulkanen en het leukste was het monkey forest. Apen springen om en op je . Vooral als je een kam bananen hebt gekocht.
's Avonds hebben we aan het strand gegeten en de koffer weer ingepakt want vannacht vliegen we naar Sentani op Papua. De vlucht heeft vertraging en we moeten wachten tot 02.30 voordat we kunnen vertrekken. Intussen zagen we hoe een rat in een kast met nootjes zijn pens vol zat te vreten.
De vlucht naar Papua verliep verder goed met een tussen landing in een heeeeeeeel klein plaatsje(Timika).
In Sentani zijn we naar het hotel (???) gelopen en hebben we onze spullen neergezet. Daarna de bank beroofd. De rest van de dag hebben we een beetje gelummeld en zijn 's avonds naar de markt geweest en wat gegeten.
De dag erop zijn we naar het meer van Sentani geweest en hebben met een bootje rondgevaren over het meer. De lokale bevolking is net zo nieuwsgierig als dat wij zijn. Het kan hier ook aardig plenzen want we stonden in een dorpje en de regenbui overviel ons. We konden gelukkig schuilen onder een afdakje.
De dag erop zijn we vroeg met een vliegtuig naar Wamena gevlogen. Een ritje van 3 kwartier. Aangekomen zie je onmiddelijk de lokalen staan;gitzwart en veel lachen.
Ze kauwen hier betelnoten en daar wordt je mond vuurrood van. Dat heet siri kauwen. Ze spugen het ook op de grond.
Het hotel kon beter. We krijgen ook hier info over de reis van de volgende 3 dagen.
De trektocht. Die is erg mooi en we lopen door de Baliem vallei. Het is warm en aangenaam. Onderweg wordt de zware bagage gedragen door "porters" en wij dragen onze eigen kleine bagage. We worden onderweg veel verwelkomd door de Papua's en er worden veel handen geschud en veel gelachen. Mijn korte cursus indo komt zo nu en dan van pas. In de avond komen we in een dorpje en slapen in een huis van een leraar. Alle kinderen van het dorp komen kijken en als je een foto neemt staan ze te drommen om het resultaat te zien. Heel vaak gaat dat gepaard met gilletjes en geloei.
We slapen op de grond en zo nu en dan zal er wel een ratje of wat langskomen.
De volgende dag herhaalt zich dat ritueel. Onderweg worden we voorzien van eten door de koks en krijgen heerlijk fruit te eten. Afvallen is er niet bij. In de avond springen we met zijn allen in een ijskoude rivier. Mannen en vrouwen netjes gescheidenmaar allen in adamskostuum. Ook dan ben je een beziendswaardigheid voor de kinderen want die hebben nog nooit blote witte lijven gezien en kijken of alles er net zo uitziet als bij hen.
Op dag 3 lopen we weer richting Wamena, daar aangekomen krijgen we een ander ,beter, hotel. Vandaag zijn we naar de versteende mummy geweest en hebben een zoutput bezocht. Heel veel gelach met de lokale bevolking en veel wa,wa,wa,wa,wa. Dat is een welkomsgroet.
We gaan nu naar een nieuwe briefing voor de komende 7 dagen. We gaan de bergen in en gaan weer kijken bij de lokale bevolking. Dan zullen we ook proberen wat foto's erbij te plaatsen.
Tot over 7 dagen en mail de weblog maar door naar anderen zodat ook zij van onze reis kunnen meegenieten.
Groeten,Cees en Truus

20 april 2009

Sien van tante Bartje


Ja, met Sien van Tante Bartje!... Met Cees?.... Ja. Nou dat is alweer een tijdje geleden Sien. Ja we dachten zo om maar weer eens een reunie te organiseren. Leuk Sien , doen. Met de van Hamersvelden, van Dijken en de Hilhorsten. Wanneer heb je in je hoofd? Nou ergens 16 juni. Lijkt me erg leuk Sien. Ik zal er zeker zijn.

Ja , dat was onverwacht een telefoontje van nicht Sien. Er zijn neven en nichten die ik, en mogelijk ook anderen , al een hele tijd niet gezien hebben. Ik ben erg benieuwd. Velen zullen al een behoorlijke leeftijd hebben, daar ben ik nog maar een jonkie bij.. Hoog tijd dus om nog eens bij elkaar te komen!