29 november

Op deze dag zijn we 30 jaar getrouwd. We vonden dat dit wel een feestje waard was en dus hebben we alle broers en zussen en de kinderen uitgenodigd om een borrel te komen drinken. Vanaf 16:30 was iedereen welkom. Hetis erg gezellig geworden en iedereen heeft het erg naar zijn/haar zin gehad. Het pils en de wijn smaakten prima. Zonder eten de deur uit dat kan natuurlijk niet. We hebben de boel gecaterd met een hele beste chinees. Dat smaakte heel best.

Brugge

22 november zijn we een dagje naar Brugge geweest. Daar was een grote kerstshow van het blad Fleur waar Truus op geabonneerd is.
Vanuit Almere ben je zo in Antwerpen maar dat stuk naar Bruuge had ik me helemaal in vergist. Nog een dikke 80 kilometer voorbij Antwerpen!
Brugge is een grappig stadje en we komen er zeker nog een keertje terug. Dit keer was het koud en nat. Regen, sneeuw en hagel. Niet om eens lekker een goede Brugse tripel te genieten op een terrasje.
De kerstshow werd gehouden in het St Jans klooster en was wel de moeite waard. Veel nieuwe dingen op bloembindgbied komen uit Belgie.
Terug werd het alleen maar slechter; veel natte sneeuw.

Italie

De zomer was weer bijna voorbij en we vonden dat we nog even op vakantie moesten gaan. Het zou de buurt van La Spezia worden en daarna doorgaan naar Venetie. Hoe anders kan een en ander soms lopen....
Op weg met de nieuwe caravan, nou ja tweede hands maar voor ons zo goed als nieuw zijn we in de ochtend vertrokken. Alles loopt naar wens totdat ik een ander geluid hoor bij het richting aangeven. Niet het vertrouwde tik-tik maar nu een keer zo snel. Meestal betekent dat een kapotte lamp en dus stoppen we bij een benzinestation om even te kijken. De lamp blijkt heel, de zekeringen ook. De ADAC erbij geroepen. Na enig speurwerk komt hij erachter dat het relais voor de aansturing naar achteren stuk is en hij heeft natuurliijk geen nieuwe. Afslepen dan maar. We worden bij een Bosch garage neergezet. Balen. Toch maar het dorpje ingegaan en net doen alsof het vakantie is. De hefe weizen smaakt goed. Terug gekomen staat de baas van het spul al te wachten en vraagt wat de bedoeling is. Ik leg hem uit wat er stuk is en hij belooft zo snel mogelijk de boel te repareren. Van hem krijgen we ook stroom en water zodat we onszelf kunnen behelpen.
De volgende dag wordt er gezocht en gezocht. Uiteindelijk moet er een nieuwe kabelboom in en kunnen we weer doorrijden.



We hebben geen zin meer in La Spezia en besluiten om naar Passignano aan het Trasimeno meer te gaan. Daar zijn we meer geweest en dat was altijd goed. De volgende dag zijn we er en er is een van de mooiste plekjes op de camping vrij

Daar staan we dan.

De eerste paar dagen hebben we niet zoveel gedaan. Uitrusten was het devies. Daarna zijn we veel aan het fietsen geweest en hebben we de ons bekende plaatsen als Tuoro, Magione, Castiglione del Lago en Cortona bezocht . Stuk voor stuk nog altijd even mooi. Ook zijn we weer naar het kerkje geweest in Castel Rigone. Prachtige 14 de en 15 de eeuws fresco's. En heel mooi gefilterd licht.
Op het terras 's avonds worden we een keer aangesproken door een meisje van een jaar of 25. Of we nederlanders zijn en of we soms de ouders van Dieuwertje zijn. Ja dus. Dat was Marijn Flipse. Ze kwam hier ook al toen wij er kwamen met de kinderen. Dieuwertje en zij hebben nog weleens contact via hyves.

In de avond komen de muggen. Daar hadden we niet op gerekend dus de eerste keer zat ook de binnenkant van de caravan onder de muggen. Een voordeel ; ze steken niet. Later hebben we besloten om de voortent delen erin te ritsen zodat we er veel minder last van hebben.

Aan alles komt een end en dus besluiten we om naar Venetie te vertrekken. We komen op een camping in het dorp Chioggia te staan. Vlak aan zee met een lekker briesje. Ook hier muggen. Weliswaar kleiner maar deze krengen steken wel.

Venetie is een ongelooflijk drukke stad en je moet je door de menigte werken op het San Marco plein. Niet iets voor ons dus eigenlijk. We wandelen nog naar de Rialto brug en her en der door de steegjes. We besluiten om naar het eiland Murano te gaan om daar de glas sierkunst te bekijken en als het even kan ook de glasblazerij.
We worden niet teleurgesteld. Binnen de kortste keren zitten we in een glasblazerij en kijken onze ogen uit. Fantastisch wat die mannen met dat spul kunnen. En het lijkt wel of het geen moeite kost. Bloedheet is het want er staan 2 grote ovens te branden.
Ze maken de mooiste dingen. Het hele proces heb ik op video gezet om later nog eens naar te kijken.
We lopen nog wat door Murano en besluiten om naar de camping terug te gaan.
De weg terug naar huis loopt via Oostenrijk en Duitsland. We gaan weer bij camping Katzenkopf aan in Sommerach. Altijd goed. Vriendelijke mensen, veel en lekker eten en nog wat dunkel en hefe weizen om mee naar huis te nemen.
We komen gelukig heel en gezond weer aan in Almere. Het was een wat andere vakantie als gepland maar daarom niet minder leuk!

Mocht je foto's willen zien van deze reis dan kun je terecht op http://www.ceesvanjandepost.mijnalbums.nl/

Thailand

Van 1 maart tot en met 22 maart zijn we op vakantie geweest in Thailand. Heel graag wilden we weer naar Azie omdat dat toch een aparte aantrekkingkracht op ons heeft. Tja en Thailand schijn je echt gezien te moeten hebben.

Dat is ook zo; Thailand is een erg mooi land met veel historie maar ook andere kanten.

Wij zijn begonnen in Bangkok. Dat is net zo'n drukke stad als alle steden van 10 miljoen mensen of meer.

Erg mooi was de Wat Pho en de Wat Phra Keo met het paleis. De moeite waard!! Wil je lekker scheumen en een beetje meer in de schaduw dan is de chinese markt ook een aanrader. De duvel en z'n ouwe moer en die zijn opoe wordt er verkocht. Uiteraard hebben we een thaise maaltijd genoten waarbij ranke danseresjes hun dansje opvoerden. De volgende avond stond een show op het menu van mannen die bezig zijn omgebouwd te worden of al omgebouwd zijn. Erg leuk , het is kleurrijk en ze steken de draak met zichzelf. Een bezoekje aan Pat Pong hoort er natuurlijk ook bij en het is schrikbarend om te zien hoeveel oudere europese mannen met zo'n schoon thais meidje lopen. Viespeuken!

We vertrekken uit Bangkok en gaan via Nakhon Pathom en Damnoen Raduak naar Kanchanaburi waar de bridge on the river Kwai ligt. We gaan met de lokale boemel nog verder naar Nam Tok waar de floating hotels zijn. Het is er eg mooi en leuk. Hoogtepunt vonden wij het moment dat we met een bootje voorbij het floating hotel voeren . Na nog een kwartierje varen was het; reddingsvest aan en overboord en je lekker in de Kwai laten terugdobberen naar het hotel.

Ook hier gaan we vandaan en reizen via Ayuttaya, wat erg mooi is , door naar Kao Ya N.P.

De onderkomens zijn prachtig, het eten goed en de omgeving mooi. We maken daar ook een trip door de jungle. Opvallend: geen beesten, geen vogels ,veel stilte. Wel erg mooie en grote bomen, lianen en andere flora.

We gaan een paar dagen grote trips maken. De eerste is naar KhonKaen. We reizen o.a via Phimai. Overweldigend. Ik stond gelijk aan de grond genageld toen ik dit zag. Oude Kmer ruines op een heel groot terrein met nog prachtige doorkijkjes naar andere delen van het geheel. Het werd ook mooi bijgehouden en daar heb ik gelezen dat o.a. de fransen hebben geholpen met een deel van de restauratie. Elk stukje uit elkaar halen, schoonmaken, conserveren en weer op de juiste plaats terugleggen.

Laat in de avond komen we in Khon Kaen aan. Het is een stad van niks. We internetten even naar huis en gaan eten.

De volgende dag gaan we richting Sukothai maar dat zullen we deze dag niet halen. We overnachten in een leuk resort , eten prima, drinken een lekker biertje en rum cola en gaan slapen. Morgen Sukothai.

Sukothai is prachtig. Net zo overweldigend als Phimai maar op een nog groter gebied. We hebben een fiets nodig om van de ene ruine naar de ander te komen. Het is bloedheet. De reuzel loopt je ..... uit. Een koele duik herstelt het lijf weer enigszins.

In Sukothai kun je prima eten. Er is een puik restaurant met lekker fris bier en je kunt ook buiten eten. De andere dag besluiten we net als in Vietnam op de markt te eten. Dat is vaak het leukst en ook nog eens voor een scheet en 3 knikkers. De prak is prima en we krijgen zowaar stokjes om mee te eten. Dat zijn we na enkele happen nog niet verleerd.

Vandaag gaan we naar Chang Mai. Daar blijven we een aantal dagen want we gaan daar ook een trekking doen van 3 dagen en 2 nachten.

Onderweg doen we nog een olifanten ziekenhuisje aan waar die arme beesten soms op 3 poten staan omdat ze op een landmijn zijn gaan staan in het grensgebied met Myanmar.

Chang Mai is weer een grote stad. Het vervoer gaat met de tuk tuk of wandelend. Na aankomst gaan we gelijk op pad en komen in de oude stad terecht in de meest oude Wat. Prachtig; hij wordt ook nog bevolkt door enige monniken in het oranje.

Truus haar slipper begeeft het. De lokale Westerhuis heeft nieuwe in de etalage. Of je maar even over de brug wilt komen voor 4 euro!. (2 paar).

's Avonds eten we weer op de markt en dat bevalt prima. Er is ook een grote avondmarkt bij en daar scheumen we een en ander bij elkaar. Een broek (afritsbaar) voor 5 euro lijkt me niet te duur. Uiteraard is de prijs tot stand gekomen na enig pingelen. Dat hoort erbij.

Morgen gaan we aan de trekking beginnen.

We worden met songteaws ( open auto's ) weggebracht naar het zuidwesten van Chang Mai. Eerst nog even een ritje op een olifant. Dat is lachen.

Het schudt, deint en doet van alles. Elke 10 seconden zie je de slurf over zijn kop komen om om bananen te bedelen. Die krijgen ze dan ook ruim voldoende.

De trekking gaat gelijk bergop en even daarna loop je door het bos. Gelukkig is er na een uur lopen een klein watertje. De pet erin en dan op je kop zeten ; heerlijk

Na nog een uur lopen lekker onder een grote waterval alle zweet van je lijf spoelen. Dat is ook wel nodig want in het dorpje waar we slapen is nauwlijks stromend water. We eten goed en doen daarna nog wat raadspelletjes met de gidsen. We slapen op rubber matjes en onder de klamboe.

De tweede dag wordt niet meer door iedereen gedaan, 4 mensen staken de strijd en gaan terug naar Chang Mai. Dag 2 is inderdaad de zwaarste dag. Wel erg mooi . We lopen door prachtige bossen en zien spinnen zo groot als een hand. Het is berg op en berg af. We hebben een heerlijke lunch tussen de verdroogde rijstvelden. In de middag nog een keer onder een andere waterval.

Tegen een uur of 4/5 komen we bij ons nachthok. Veel is het niet, maar het eten is weer prima. We stoken een vuurtje en gaan daarna weer onder de klamboe.

De laatste dag trekking is erg leuk. Hoewel het begin wat minder was. Honden en kippen scharrelen om je heen en die hebben vaak beestjes bij zich. Ik ben 35 keer door vlooien gepikt. Het resultaat zijn een paar dikke enkels en kuiten. Na 4-5 dagen is dat weg. Tegen de jeuk heb ik wat kunnen kopen.

Aan het einde van de trekking gaan we nog een stukje bamboevlot varen. 4 Dikke bamboestelen met een stukje touw bij elkaar en gaan maar. Langs de kant staat allemaal jeugd klaar met emmers en stokken om je zeiknat te gooien. Dat word je dan ook.

Terug in Chang Mai eerst maar onder de pomp en weer op de markt eten. Morgen gaan we met de trein naar Bangkok en verder naar Kho Chang.

In Chang mai hebben we nog wat dingetjes gekocht.

De treinreis schiet de eerste tijd niet erg op. Hij rijdt erg langzaam. Bier is er voldoende en er komt regelmatig een Singha (biermerk) meisje om te kijken of er nog voldoende is. Het wordt een lollige boel. Om een uur of 10 wordt je bedje opgemaakt en kun je gaan slapen.

De reis van Bangkok naar Kho Chang is nog 6 uur waarvan een uur met de boot. Het resort is mooi en we gaan de volgende dag een dagje niksdoen. De lokale eettent is prima (phad thai;heerlijk) maar we willen ook wel weer wat doen. Er wordt een tripje geregeld met een boot. Het is prachtig; je kunt snorkelen en mooi visjes en koraal kijken. De eerste 2 stekken zijn niet veel. De latere 2 stekken geweldig. Met een reddingsvest aan lekker dobberen en snorkelen maar. Alsof je in eenn aquarium zwemt. Aan boord krijgen we lekker te eten .

Het einde nadert en we lopen wat op het strand en doen niet zoveel. Morgen gaan we naar huis.

We eten als groep nog een keer met elkaar en dat is best gezellig.

Vandaag gaan we naar huis. Inpakken en weer in busjes op naar het vliegveld. Lufthansa vliegt ons veilig naar Frankfurt. Daar zien we sneeuw liggen. Later op Schiphol is het ook koud. Almere zien we vanuit het vliegtuig mooi liggen.

Het was prachtig en erg leuk. Waar gaan we volgend jaar heen???

VZA

Een tijdje terug belde Cor mij op of we een keer een biertje konden drinken. Geen fout idee. Op naar Amsterdam dus. Cor zocht nog iemand om hem te helpen de financiele administratie op peil te krijgen;eigenlijk hetzelfde wat ik het laatste jaar in Haarlem heb gedaan. Na wat praten waren we eruit.
Op 15 februari heb ik mijn eerste werkdag gehad. Het is een leuk team van mensen. Uiteraard ga je een analyse maken waar de problemen liggen en probeer je de knoop te ontwarren en er een mooi proces van te maken. We staan nu op het moment om een gigantische inhaalslag te maken. Ook dat gaat lukken.
Het is ook wel weer leuk om met Cor samen te werken. Een beetje een oud gevoel maar wel goed.
Voorlopig werk ik 3 dagen in de week. Dat is meer dan zat en hebben we samen ook nog de vrije dagen om leuke dingen te doen.

Ja dan is het zo maar weer januari. En heb je nog een heleboel te doen. De videofilm over Vietnam is eindelijk klaar met dank aan Gert en Engelien. Zij hebben bandjes gebracht waarvan ik dan weer de rest van de reis kon samenstellen.
Ook mijn oude elpees krijgen een facelift en oma van Woerkom had nog wat te fotoshoppen.
De slaapkamers hebben we opnieuw behangen en netjes gemaakt dus dat is ook weer klaar voor een paar jaar.
Op 19 januari hebben we met Wim, Jan, Frans, Olav, Maarten, Piet en ondergetekende weer eens balkenbrij gemaakt naar het recept van moeder Rijkie en Ome Wim. Het resultaat mag er zijn. Een en ander ging vergezeld met een lekkere jonge en ouwe borrel. Ontzettend genoten.
Nu ben ik bezig met een oud project: slijp je eigen spiegel voor je spiegeltelescoop. Zo'n 25 jaar geleden eens gekocht bij de stichting de Koepel, aan begonnen en nooit afgemaakt. Nou dat wordt dan toch eens tijd. Er bleek een slijpfout van vroeger in te zitten dus bij de Koepel nieuw carborundum gekocht en slijpen maar weer.
Vandaag ben ik terug geweest op de dienst. Een tijdje met Gerben staan te kletsen over Edje en zijn zoontje waar kanker is bij gediagnosticeerd.
Verder leek het wel of ik nooit weg was geweest. Iedereen is er nog, behalve Ria. Die is bij Confesso gaan werken.