Dr.Jan

Morgen is de grote dag voor neef Jan. Hij gaat morgen promoveren in Utrecht op "defects in coloïda crystals". Hij heeft er hard aan gewerkt en het is een mooi geheel geworden. Wat er precies instaat gaat mijn pet te boven maar in de nederlandse resumé staat voldoende om te begrijpen waar het over gaat.

Zo, dat is alweer een tijd geleden dat ik wat op mijn blog heb geplaatst. Er is een heleboel gebeurd. samenvattend:Dieuwertje gaat trouwen en Evert woont in Den Haag. We hebben de tent weer voor onszelf.
De foto hierboven is een samenstelling van broer Wim en neef Jan. Gezamenlijk met hen ga ik naar de Alped'Huez op 7-6-12. Daar speelt zich op die dag de aktie "opgeven is geen optie "af. dat betekent dat mensen die zich hebben ingeschreven die berg gaan beklimmen voor het goede doel: het KWF; aktie om geld in te zamelen om kanker beter te bestrijden. Jan heeft voor 6 keer beklimmen ingeschreven en Wim voor 3 keer. Omdat er dan nog tijd over is mag ik ook een paar keer proberen naar boven te fietsen. Ik heb me wel verplicht om geld in te zamelen. Liefst zoveel mogelijk.
Heb je geld los in je zak; ga naar www.opgevenisgeenoptie.nl/deelnemer en kies dan voor willem of jan hilhorst. Daar kun je je geld kwijt. Wij steunen de aktie door ons af te matten, kankerpatienten hebben die weelde niet (meer). Steun hen en doneer vrijgevig!!!!!!!

Frankrijk en Spanje

We zijn weer terug uit Frankrijk en Spanje. Veel gezien en lekker weer gehad. In Frankrijk hebben we Cees en Wil Mesman opgezocht. Zij wonen daar al een jaar of 10 en hebben een lelie bedrijf.
We hadden hen al jaren niet meer gezien en het weerzien was allerhartelijks. Hun dochter Patricia was er ook met de kinderen.
Tijdens een heerlijke lunch werden allerlei wederwaardigheden uitgewisseld. Voor de nacht moesten we nog een camping zoeken dus hebben we om een uur of 4 afscheid genomen.
In zuid Frankrijk vonden we een camping maar die was wel erg vol dus op naar een volgende. Daar stond echter een paaltje en dat pakte net de velg waardoor de band van de caravan leegliep. Na ruim 2 uur wachten , ik had geen hydraulisch krikje bij me, was het wiel door de depannage verwisseld. De volgende dag hebben we een andere velg geregeld en konden we verder wanneer we dat zouden willen.
We staan op eenleuke camping vlak aan zee en genieten van het mooie weer.
Lang zal dat niet duren want het weer slaat om. We besluiten om direkt op te breken en om te vertrekken naar Spanje. Zo gezegd zo gedaan.
Via Pamplona naar Zaragossa. Wat een verschil. Bij Pamplona nog de uitlopers van de Pyreneen en naar Zaragossa alleen maar leegte. This is Tranquillity Base, The Eagle has landed. Dat waren de woorden van Neil Armstrong toen hij de eerste maanlanding uitvoerde. Dat gevoel kregen we ook voor en na Zaragossa. Maanlandschap en verder niets op een enkele magere geit na.
In het dorpje Caspe zijn we bij de Ebro neergestreken en zijn daar een paar dagen gebleven. Door de airco van de auto was in snotverkouden geworden.
Het laatste deel van de reis zou in de buurt van Barcelona zijn . ± 50 km van Barcelona vonden we een mooi dorpje met een mooie camping.
Naar Barcelona zijn we me de trein gegaan en hebben onze ogen uitgekeken bij de Sagrada Familia en Parc Guel. Natuurlijk even over de Ramblas gelopen want dat hoort erbij.
De andere dagen hebben we gewandeld, gefietst en een beetje aan het strand gehangen. Standje 0 dus maar eens.
Uiteindelijk moet het er dan toch van komen en zijn we via Millau, wat een prachtige brug!!, en Parijs naar huis gereden.

Merel

Ruim 14 dagen geleden zaten we onder de pergola en hoorden geritsel, waar het vandaan kwam was niet duidelijk. Er zitten wel eens mussen en andere vogels in de druif die over de pergola groeit.
De druif is van een weelderig soort, elke 14 dagen moet hij worden gesnoeid omdat het anders een te wilde boel wordt. Ook dit jaar is hij van een paar kale stammen tot een mooi groen afdak gegroeid waaronder het prettig toeven is als de zon fel schijnt.

Een dag later hoorden we weer geritsel maar konden weer niet thuisbrengen wat het was.

Een paar dagen eerder had een windvlaag een merelnestje uit de catalpa geblazen, ernaast lag een klein groen eitje.

De derde dagen zagen we het: er was een vogelnestje gebouwd op een van de dwarsliggers van de pergola. Wat voor vogel zou het zijn? Dat werd snel duidelijk toen we een mooie bruinige merel naar het nest zagen vliegen en na goed te hebben gekeken ook op het nest ging zitten.

Je ziet : ze is net zo nieuwgierig naar ons als wij naar haar. Met opzet haar want het mannetje is in geen velden of wegen te zien.

Heel nieuwsgierig waren we hoeveel eitjes er gelegd zouden zijn. Op internet had ik gelezen dat het meestal 3-4 eitjes zijn. Dat moest dan maar bekeken worden.

Van andere dieren weten we dat het voorzichtig moet gebeuren zonder veel lichaamsgeur achter te laten.

Toen ze even van het nest wegvloog heb ik snel de huishoudtrap gepakt, de camera meegenomen , wat bladeren van de druif opzij gedrukt en snel op de gok een aantal foto's genomen.

Het bleken 3 eitjes te zijn. Hoelang zou het duren voordat ze uitkomen? Ook hier gaf internet weer antwoord. We dachten dat de eitjes zo rond 22-24 juli uit zouden komen.

Inderdaad; op 22 juli lag er een eierschaaltje onder de pergola. Er moest tenminste 1 ei zijn uitgekomen, of was er een rover bij het nest langsgeweest. Er zitten hier ook veel eksters.

Weer won de nieuwgierigheid het. Toen ze even weggevlogen was werden weer snel de trap en camera gepakt en het nest wat blootgelgd. Onmiddellijk gingen 2 kleine snaveltjes open in de hoop op wat voedsel. Snel weer een paar foto's gemaakt en de boel weer teruggeduwd. Ma kan elk moment terugkomen en het als een verstoring ervaren , en dat willen we juist niet.

Er zaten 2 heel blote kleine mereltjes in het nest. We zijn benieuwd of het derde eitje ook nog uitkomt. Voorlopig laten we het nestje met rust en proberen de kat wat meer binnen te houden, want als ze weggaat van het nest maakt ze een prachtige snoekduik onder de kleine accacia door, net laag genoeg om uit de lucht geplukt te kunnen worden door onze harige moordenaar.

Nu de eieren zijn uitgekomen komt ze nadat ze het nest heeft verlaten regelmatig terug met kleine wormpjes om aan de kleintjes te geven. Pa is nog steeds in geen velden of wegen te zien. Het broeden en opvoeden gebeurt hier door ma alleen.

Dieuwertje en Tim verhuizen

Afgelopen zaterdag zijn Dieuwertje en Tim verhuisd van repectievelijk Bakenesssergracht Haarlem en Terschelling naar hun eigen huis in de Amsterdamse buurt in Haarlem. In die buurt heeft ze ook de eerste 2 jaar van haar leven doorgebracht.
Hun eigen huis; de dag ervoor was de akte gepasseerd bij de notaris en hebben ze de sleutel gekregen.
Tim had een auto gehuurd en daar is in 2x mee alles verhuisd. Het werd ook wel tijd dat ze wat groters gingen betrekken. De Bakenessergracht was leuk maar voor z'n tweeën te klein.
Met de vader en moeder van Tim hebben we met z'n zessen ervoor gezorgd dat alles in orde kwam.
In de middag zijn Tim en zijn vader naar Zaandam en Amsterdam geweest om de tafel en de salontafel te halen. Nadat eea in elkaar was gezet heeft Dieuwertje nog een heerlijke maaltijd gemaakt.
Ze kunnen nu zelf alles op zijn plaats zetten en er een heel eigen hut van maken en ik hoop dat ze er heel veel plezier aan beleven.

Balkenbrij

Afgelopen zaterdag was het weer zover: de jaarlijkse bijeenkomst met broers, en hun kinderen,om een mooie bak balkenbrij te maken. Rene had voor 2 puike varkenskoppen gezorgd. Toen ik aankwam lagen ze al ruim 2 uur in de boullion te pruttelen. Jan, Piet en Rene waren er al en niet veel later kwamen Olaf, Frans, Gijs en Wim en JanWzn. Ook Paul kwam kijken. Nadat de koppen uit de boullion gehaald waren zijn ze ontdaan van het vlees en werd het vakkundig gemalen door Rene. Het bijvoegen van rogge en boekweitmeel is een precies karweitje wat vooral aan Wim en Jan werd overgelaten. Jan van Jan van Gijs is meester in de toevoeging van het kruidensamenstelsel wat de extra smaak aan het geheel geeft. Ieder helpt mee met het roeren en draaien van de balkenbrij.
Als het bijna klaar is worden spreuken gepreveld en als laatste ingredient een glas jonge klare in de balkenbrij geplengd om een goed resultaat te krijgen.
Alles wordt verdeeld in bakjes zodat ook alle andere familieleden het lekkers kunnen genieten.
De jenever vloeit rijkelijk.
Het is tijd om te gaan, ik moet nog een kleine 22 kilometer op de fiets naar Almere. Het is aardig donker en koud. De borrel en de inspanning houden me warm. Gelukkig heb ik de weg al meerdere keren afgelegd, je zou makkelijk een verkeerde weg in kunnen slaan en zo omrijden.
Zondag heb ik mijn deel netjes verwerkt en in de vriezer gedaan. Uiteraard heb ik ook 2 plakken in de koekenpan laten glijden en een bruin korstje laten krijgen. Met wat sambal manis erop heb ik er heerlijk van gesmuld.

Natuurpark Lelystad

Gisteren zijn we in het natuurpark Lelystad geweest. We zijn er al meerdere keren langsgereden maar nooit de stap genomen om erheen te gaan. Tot gisteren. Toch zo'n dag van niks eigenlijk. Vol van de oliebollen en appelflappen en we wilden graag een stukje wandelen. Waarom niet naar natuurpark Lelystad.

Nu met de sneeuw geeft het park een prachtige sfeer met krakende sneeuw onder de schoenen. Het eerste wat opvalt als je binnen bent, is dat er nog 2 ooievaars bovenop hun nest zitten. Die horen toch al lang en breed weg te zijn naar het zuiden? Gekortwiekt lijken ze niet ze zijn want dan zouden ze niet kunnen vliegen; we zagen ze later bij de otters in de sneeuw staan.

Je kunt diverse wandelingen kiezen door de kleuren op de bordjes te volgen, wij nemen de blauwe route van ± 80 minuten. Allerlei dieren komen we tegen: przwalkski paarden,wisenten, ganzen, eenden , waterhoentjes, de genoemde ooievaars maar ook otters.

Helaas zien we ook rode verpakkingen liggen van vuurwerk en resten van het afgeschoten vuurwerk, wie doet dat nou en wat vinden ouders daar nou van. Wij begrijpen er niks van.

Otters hadden we wel op NGC en Discovery gezien maar nog nooit in het echt. Op het einde van de wandeling waren ze daar!! Prachtige beestjes met heel nieuwsgierige oogjes. Ze lopen door de sneeuw en duiken in het ijskoude water. Ze lijken heel speels; een komt tot een meter of 10 en we kunnen hem (haar?) mooi bekijken.

In het voorjaar en zomer komen we zeker terug, het is een mooi beheerd park, niet te groot, je kunt er wandelen en fietsen, je eigen picknik houden (wel de rotzooi opruimen) en vooral genieten van de natuur en de dieren!